Neisti vonar

Nú fyrst er umræðan í þjóðfélaginu farin að kveikja von um einhver milligrömm af réttlæti. Fram er komin frétt um brotabrot af skuldum eigenda bankanna við bankana þegar bankahrunið varð að staðreynd. Það var ekki að ástæðulausu að hælarnir á Geir voru við rassgatið á honum á hlaupunum um heimsbyggðina með boðskapinn um heilbrigði íslenska bankakerfisins. Nálarnar gengu svo hratt við stoppið upp í upplýsingalínurnar að oddar þeirra voru á bráðnunarstigi. Engan tíma mátti missa. Allt frá febrúarbyrjun gekk maður undir mann við hið ofboðslega vinnustreð yfirhylminganna, enda mikið í húfi fyrir marga.

Ég leyfi mér að fullyrða að allt íslenska stjórnkerfið ásamt stærstum hluta dómskerfisins, er litlu minna baðandi í sukkinu en sjálfir forkólfar bankanna voru og eru. Öll hegðun þessara kerfa ber glöggt vitni þess.