Hryðjuverkin

Nú opinberast hinir íslensku hryðjuverkamenn einn af öðrum. Þeir offruðu þjóð sinni fyrir eigin hag. Í bloggheimum ryðjast skósveinar þeirra fram með ýmiskonar orðagjálfri til að fegra og fela aðgerðirnar. "Gjaldeyrisvarnir" heitir það víst að taka stöðu gegn eigin gjaldmiðli. Ólafur Ólafsson með fyrirtækið Kjalar gerir nú kröfu um að hans skortstaða gegn krónunni verði greidd á fantasíugengisskráningu til að hámarka gróða Kjalar. Einar Guðfinnsson tekur í sama streng en þá hvað varðar LÍÚ kóngana, sem hafa ástundað sömu hryðjuverk gegn gjaldmiðlinum. Skítt með þjóðina, hún getur bara drepist.

Gjaldeyrisskiptasamningur eins fyrirtækis uppá 650 milljónir evra, getur á engan hátt flokkast undir annað en veðmál gegn krónunni.

 

Sendinefnd Seðlabanka mætt!

Ekki amalegt að kynnast ráðgjöfum Dabba svona í nærmynd. Greinilega með allar röksemdir heimsins á sínu valdi. "Kommúnistadrullusokkur" og fleira þar fram eftir götunum, sem samræmist örugglega vel hinu daglega orðabrúki og röksemdafærslu á vinnustaðnum hans! Þegar hagfræðingar Seðlabankans leyfa sér slíka framkomu sem raun ber vitni, þá getur fólk ímyndað sér hvað slíkir aðilar eru mataðir með af yfirboðurum sínum. 

Sýnum stillingu og látum ekki þennan öfgalýð eyðileggja fyrir okkur það verk, sem við erum komin svo vel á veg með. Látum ekki svona lið setja okkur út af sporinu. Nú er að grípa um sig hræðsla hjá þessu liði og þá er öllum meðulum beytt gegn okkur. Látum þetta lið falla á eigin brögðum, þá verða hæg heimatökin með að koma því úr sínum embættum, háum sem lágum.   

Hvað er fátækt?

Hrímkristallar græðginnar hafa sest á hjörtu og heila sumra þegna þessa lands. Þeim mun verða kalt og mun kaldara en hinum, sem sluppu við þessa kristalla. Það er furðulegt að sumt fólk haldi að hamingja felist eingöngu í peningum. Sé þess vegna tilbúið að svíkja þjóð sína eins og hún leggur sig, fyrir peninga. Þetta sama fólk telur sér trú um að því beri miklu meira en öllum öðrum, af því það sé svo einstakt, klárt, vel gefið og fallegt. Þessu fólki dytti aldrei til hugar að deila með öðrum nema að græða á því. Bræðurnir í Kjötborg virðast eiga sér innihalds- og kærleiksríkt líf. Gjafmildi, greiðvikni, umhyggjusemi og nægan tíma fyrir alla, hafa þessir bræður. Viðskiptavinunum þykir vænt um þá. Í þættinum um þá kom fram fólk sem grét af gleði yfir að eiga þá að sem vini. Þeir bræður eru hreint örugglega ekki að raka saman fé á sinni verslun, en þeim líður vel. Dagarnir fullir af kærleika og þeir hafa fyrir sínum nauðþurftum. Ekta íslendingar eins og ég þekkti íslendinga fyrr á árum. Sé einhver í sárum og einn á báti, þá láta þeir bræður það sig skipta. Þeir hringja og spyrja hvort allt sé í lagi hjá viðkomandi og bjóða fram sína þjónustu, sé eitthvað að. Þeir eru sem sé þeir aðilar sem fylgjast með sínum nágrönnum. Ekki bæjaryfirvöld, nei það eru kaupmennirnir á horninu sem fylgjast með sínu fólki. Hrímuðu nýfrjálshyggjupostularnir og þeirra meðreiðarfólk, hafa öruggleg hauga af peningum einhvers staðar á eyjum og öðrum einangruðum stöðum á hnettinum, þar sem þau verða að lifa til æviloka, ef þau ætla að nota þá peninga. Þau eru alls staðar óvelkomin, vegna óheiðarleikans, sem þeim annað hvort er meðfæddur, eða áunninn í græðginni. Fá vestræn ríki hafa orðið varhluta af þeirra óbilgirni, sem þetta fólk hefur stjórnast af. Það er og verður því vinafátt í einangruninni og öllum er sama um þau. Þeirra viðskiptavinum þykir ekki par vænt um þá.  Svikarinn úr Tudor dæminu í svíþjóð og englandi, er enn í felum 10 árum eftir dóminn og hefst við að talið er í frumskógum Ástralíu! Glæsilegt líf, eða? Það dæmi var víst “bara” einn sænskur milljarður, eða bara dagsskiptimyntin hjá okkar stórkörlum. Ég er að slást við TM og einnig TR vegna bílslyss, sem ég lennti í fyrir þrem árum. Það gengur hvorki að fá TM til að greiða réttmætar bætur skv skýrslum, og ekki heldur TR að viðurkenna slysið sem vinnuslys, þótt ég hafi verið á leið til vinnu þann umrædda morgun! Hvorug stofnunin virðist ekki hafa rekstrarfé til að mæta þeim rekstri, sem þeim er úthlutaður og fá gígant greiðslur fyrir. Peningar TM hafa farið að því er virðist í hlutafjárkaup í öðrum fyrirtækjum eiganda fyrirtækisins! Nú síðast fékk ég hjartaáfall og er eftir það talinn 75 % öryrki, með gríðarlegan meðala- og læknakostnað. Hvaðan ég á að pína fram peninga fyrir þeim kostnaði, sem og öðrum fyrir framfærslu, virðist hvorugri þessari stofnun koma við. Engu líkara en að beðið sé eftir að ég drepist. Það mun þó ekki hjálpa, því ég ánafna afkomendum sóknarréttinn í málunum. Sorry TM og TR, þið græðið ekkert á að losna við mig. Hvorum aðilunum líður betur, Kjötborgarbræðrum eða Baugs- og stjórnmálaliðinu? Ég held að það vefjist ekki fyrir neinum. Þau eru mörg dæmin eins og mín og öll þurfa þau að koma í dagsljósið. Annars verður umræðan einungis um tölur og persónurnar og lífin gleymast. Harmleikirnir verða því hvorki til haga haldið né skrásettir.

Gleðileg Jól

Óska öllum vinum og vandamönnum, sem og bloggurum, gleðilegra Jóla og farsæls komandi árs. Stöndum vaktina og verjum stöðu okkar sem aldrei fyrr á komandi ári.

Jólakveðja

Nóg í bili

Ég hef tipplað á nokkrum málum, sem ratað hafa inní umræðu þjóðfélagsins. Þar má nefna kvótan, hjálpina utan frá og að mótmæli eigi ekki að hygla einhverjum stjórnmálaöflum. Nú er nóg í bili. Heilsufarsástæður ráða að mestu að ég dragi mig í hlé um stundar sakir. Þó er eitt mál sem hvílir nokkuð þungt á mér og ég hér með vek athygli á.

Bensíntankur úti á víðavangi, þjónustulaus og án nokkurs skjóls fyrir þá sem þar staðnæmast, er auglýstur upp sem ódýrt val og án verðsamráðs við stóru olíufélögin, er að selja bensín tveim krónum undir hæsta verði hinna stóru!!!!!! Fullt af viðskiptavinum láta sig hafa það að standa í hríðinni og dæla á bílana sína og þeir trúa þessum helvítis þvættingi eigendanna. Ef eitthvað, þá eru þessar "ódýru stöðvar" að stunda ennú meiri skítsokkaviðskipti en stóru félögin. Alveg rétt, þegar hús er til staðar og þjónusta, þá er Jón Ásgeir mættur í gerfi Haga og vinur hans Steini Coke, sem skammta þeim rekstraraðilum skít úr hnefa sem með fara, fyrir þjónustuna og velvildina í garð viðskiptavinanna, en HVAÐ MEÐ VERÐIÐ? Rekstraraðilar bensínstöðvanna eru óvarðir einstaklingar, sem olíufélögin og heildsalarnir halda í hlekkjum þrælahalds, en það sem hin svokölluðu láverðs bensíndælur eru að gera er ennú verra. Þeir eru að færa sér í nyt viðbjóðinn sem Jón Ásgeir ásamt vinum eru að sýna sínu vinnufólki og viðskiptavinum. Þeir fylgja í kjölfar viðbjóðsins og með fölsku græðgisglotti reyna þeir að villa fólki sýn. Því miður eru margir sem trúa þeim. 

Íslensk samstaða

Fólk af heilli deild fyrirtækis, leggur af stað til að koma á framfæri sínum réttlætiskröfum við forstjóra sama fyrirtækis. Þegar að hurð forstjórans er komið, eru tvær sálir eftir af allri deildinni og þegar hurðin oppnast, þá er ein sála eftir af öllum hópnum. Sú er rekin á staðnum og fær í besta lagi augngotur frá vinnufélögunum, á leiðinni út í kuldann. Það gæti nefnilega verið að extra dúsa fengist með hollustunni við óréttlætið. Þetta er hin alkunna íslenska samstaða í hnotskurn. Í íbúðahverfi reknu sálarinnar, búa vinnufélagar og vinir sem segja; þú skilur, við þurfum að hugsa um börnin okkar, heimilið og ekki síst almenningsálitið. Skiljanleg afstaða en ekki til þess fallin að standa vörð um eitt né neitt.

Í dag er þessi sála Hörður Torfason. Með honum er hlutfallslega sama mannhaf og í sögunni að ofan. Þau mótmæli sem hann stendur fyrir hafa skilað árangri hingað til, en ef ekki fleiri mæta í framhaldinu, þá fara þau að missa marks. Það er hörkufólk sem þorir að horfast í augu við óréttlætið og leggja sinn heiður að veði fyrir falli þess óréttlætis. Breiður stuðningur sem nær út yfir eigið kredítkort er það sem þarf til að hrekja ósómann úr grenjum sínum.

Er þetta pappírsins virði?

Ríkisstjórnin komin með vinnuplagg, sem gert var opinbert skömmu fyrir hádegið!! Orðagjálfur að mestu en punktar innan um sem vert er að skoða. "Lífeyrissjóðum gert kleyft að fjárfesta í samfélagsábyrgum innlendum fyrirtækjum"!! Það eru greinilega einhverjir aurar eftir í lífeyrissjóðunum, sem þarf að komast yfir. "Leyfa erlendum kröfuhöfum bankana að eignast hluti í bönkunum". Hvað er að gerast? Hlífa nú engir skyldir sverðum réttlætis? Eru kvótakóngar LÍÚ með í þessum ráðum? Því hefur verið haldið fram að í eignasafni bankanna sé kvótinn, en er það svo? Að mínu viti alls ekki.

Það var aldrei lagalegur grunnur bakvið veðsettingu kvótans, enda ríkið eigandi að honum skv lögum, því er kvótinn ekki í eignasafni bankanna. Hitt er svo annað að erlendir aðilar hafa áhuga á kvótanum og koma örugglega til með að gera að honum harða hríð. Þeir sem hafa ráðið þessum sama kvóta á umliðnum árum, get ég ekki litið á sem íslendinga, enda hefur þeim legið fjærst í huga hagur lands og þjóðar og því spyr ég: Hver yrði munurinn ef aðrar þjóðir veiða fiskinn við strendur landsins?

Síðan lofar ríkisstjórnin að laga reglugerð um gjaldeyri, sem hún setti sjálf s.l. föstudag!!! Er þetta fólk ekki að fá lyfin sín lengur? Er gjaldeyrisskorturinn orðinn slíkur að blessað fólkið fær ekki skamtana sína? Spyr sá sem ekki veit. 

Nú falla hin helgu vé

Hræðsla er hlaupin í framvarðarsveitina og í ofboði skipað í nýja rannsóknarnefnd á óráðsíunni. Það hefði aldrei gerst nema fyrir þau mótmæli, sem þjóðin hefur staðið fyrir að undanförnu. Að mínu viti er um merkann áfangasigur að ræða. Hitt er svo annað að 4-5 ræfilstuskur í nefndinni koma ekki til með að áorka neinu né upplýsa um neitt gegnumbrot í málunum um komandi ár.

Til að svo geti orðið þá þarf reynslu, þekkingu og ómældan styrk í málum sem þessum. Það hafa ekki íslendingar, enda aldrei látið sér koma við "hæfilega" spillingu í þjóðfélaginu. Nú ber hins vegar svo við að keyrt hefur svo um þverbak að sjálfstæði þjóðarinnar hangir á blá-þræði. Engin fjölskyldubönd halda lengur gegn vilja þjóðarinnar og rannsókn er því óumflýjanleg. Ég vona að vitið reynist í þeim mæli hjá landsfeðrunum að þeir láti sér ekki lengur detta í hug að mæta þjóð sinni af valdahroka og fyrirlitningu, því ef svo verður þá hjálpi bæði þeim og okkur. Þjóð í blindri reiði er fær um hin ólíklegustu óhæfuverk og landsfeður sem framkalla slíka reiði, eru ekki verðir viðlitsins. Látum Interpol um rannsóknina.

Neisti vonar

Nú fyrst er umræðan í þjóðfélaginu farin að kveikja von um einhver milligrömm af réttlæti. Fram er komin frétt um brotabrot af skuldum eigenda bankanna við bankana þegar bankahrunið varð að staðreynd. Það var ekki að ástæðulausu að hælarnir á Geir voru við rassgatið á honum á hlaupunum um heimsbyggðina með boðskapinn um heilbrigði íslenska bankakerfisins. Nálarnar gengu svo hratt við stoppið upp í upplýsingalínurnar að oddar þeirra voru á bráðnunarstigi. Engan tíma mátti missa. Allt frá febrúarbyrjun gekk maður undir mann við hið ofboðslega vinnustreð yfirhylminganna, enda mikið í húfi fyrir marga.

Ég leyfi mér að fullyrða að allt íslenska stjórnkerfið ásamt stærstum hluta dómskerfisins, er litlu minna baðandi í sukkinu en sjálfir forkólfar bankanna voru og eru. Öll hegðun þessara kerfa ber glöggt vitni þess.

Icewaves finances and economy

 

Ég datt um ansansári góða hagfræðihugmynd, held ég;) Kanske ekkert verri en úr búri Hólmsteins.

Við sem erum í íbúðum og húsum, bjóðumst til að vera um kyrrt í þeim, gegn því að verja þau frostskemmdum og frá óþarfa skít. Gætum meira að segja verið bönkum og bæjarfélögum innan handar um smá viðvik, ss sækja póst og matarbita í hádeginu fyrir önnumkafið starfsfólk í þeim stofnunum. Þar með erum við orðnar aðstoðarmanneskjur starfsfólks stofnananna. Það liggja þegar frágengnir ráðningasamningar fyrir aðstoðarfólk þingmanna, sem vel mætti yfirfæra á okkur líka. Hvað vinnst við þetta?

 

Jú, atvinnuleysið helst innan skinsamlegra marka, fasteignir banka og bæjarfélaga er viðhaldið að lámarki og þar með rýrna eignir minna en ella. Eftirspurn mun haldast stabíl og verðlag líka, að ekki gleymdri lánskjaravísitölunni, sem yrði varla hærri en 1 %. Hin almenni borgari hefði rýmri auraráð og því gætu hjól atvinnulífsis rúllað í þægilegum gír.

 

Þeir sem eru ekki í neinum hýbýlum gætu farið á sjóinn, í álverin, í sendiráðin og PR vinnu í vanþróuðu ríkjunum, því hin þróuðu vilja ekkert með okkur hafa. Grænlendingar, Færeyingar og Grænhöfðaeyjufólk, gætu sem best séð um hagstjórnina fyrir okkur, enda mun hæfari við slíkt en við, eins og dæmin sanna.

 

Í Kringlunni og Smáralind væri flott að koma á fót söfnum með hluti og sögu frá útrásartímum stórmennanna, þar sem þeir sjálfir héldu fyrirlestra um sína glæstu sigra á erlendri- sem og innlenndri grundu. Þar gæti Seðlabankinn með sitt fólk þjónað á vínbar og FME sem þjónar í sal. Fólk frá greiningardeildum bankanna yrðu góðir starfsmenn á plani við skipulagningu bílastæða og því um líkt. Gætu meira að segja komið með greiningar um stöðu lausra bílastæða á blaðamannafundum, svona einu- til tvisvar sinnum á dag.

Þessi söfn yrðu án efa alger túristasegull og því vel virkar gjaldeyrisryksugur. Þær tekjur mættu síðan kostnaði við heilsugæslu, löggæslu og menntamál.

 

Þessi hagfræði gæti heitið Icewaves finances and economy.

 

Nokkuð ljóst að orðspor lands og lýðs yrði ekki verri en við núverandi ástand. Aðhlátursefni; jú víst, en engin svik og engir prettir.

 

Hvað varðar samgöngur, þá yrði Þingvallahringnum haldið ökufærum og einhverjum troðningi suður til Keflavíkur, en annað ekki. Allur ágóði af rekstri Icewaves rynni að sjálfsögðu til bretlands, hollands, þýskalands og annarra lánadrottna fyrri tíma. Endalaus hamingja.